Rozpatrując twórczość czterech wielkich jeźdźców modernizmu: Waltera Gropiusa, Miesa van der Rohe, Le Corbusiera oraz Franka Lloyda Wrighta, nie należy zapominać o dziełach fińskiego architekta i projektanta form przemysłowych Alvara Aalto. Jego humanistyczne spojrzenie na architekturę odcisnęło piętno na wielu współczesnych architektach i na trwałe zapisało się w świadomości Europejczyków. Jedną z kanonicznych konstrukcji Aalto jest niewątpliwie Finlandia Talo.
Prostota i harmonia
Finlandia Talo (z fińskiego: Dom Finlandia) to reprezentacyjny budynek wielofunkcyjny. Został zbudowany w latach 1967-71 w dzielnicy Töölö, niedaleko zatoki Töölönlahti, przy ulicy Mannerheimintie w Helsinkach. W latach 1973-75 konstrukcja powiększyła się o skrzydło kongresowe. W 2011 r. dobudowano natomiast nowe pomieszczenia wystawowe oraz konferencyjne.
Każdy najdrobniejszy detal Finlandia Talo jest dziełem Aalto, który do budowy tego monumentalnego obiektu użył białego marmuru kontrastującego z czarnym granitem. W ten sposób chciał zaszczepić pierwiastek kultury śródziemnomorskiej w surowej architektonicznie Finlandii.
Charakterystyczną cechą budynku jest konstrukcja przypominająca wieżę posiadająca spadzisty dach, pod którym znajduje się pusta przestrzeń zasłonięta kartonowym sufitem, podobnie jak ma to miejsce w przypadku wysokich wież kościelnych. Taki zabieg miał wzmocnić akustykę mieszczącej się w nim sali koncertowej.
Wystrój wnętrza budynku cechuje dbałość o najdrobniejsze szczegóły. Konstrukcja każdej lampy, mebla, panelu, materiału podłogowego i deski dekoracyjnej odzwierciedla dojrzałość artystyczną Aalto, który w swoim dziele skupił się na odzwierciedleniu języka natury, rezygnując z dekoracyjnego nadmiaru na rzecz prostoty i harmonii. Takie podejście było głównym postulatem filozofii architekta. Według Aalto to budynek miał służyć człowiekowi, a nie człowiek dostosowywać się do estetycznych walorów budynku.
Pomimo subtelnego podejścia architekta do całości konstrukcji, Finlandia Talo imponuje swoim rozmachem. Główny budynek mieści Główne Audytorium (1700 miejsc), Salę Helsińską (340 miejsc), Salę Tarasową (250 miejsc), Salę Elissa (130 miejsc), Salę Aurora (894 miejsc), Werandę (1700 miejsc), Restaurację Finlandia oraz Gallerię Veranda.
Sercem kompleksu jest Główne Audytorium, którego podłogi pokryte są dębowymi parkietami, ściany zaś brzozą fińską. Może ono pomieścić 1700 osób, z czego 500 na balkonie. Scena liczy 14 metrów szerokości i składa się z kilku platform modułowych. Pośrodku usytuowana jest winda do magazynów położonych pod sceną. Na przestrzeni lat Główne Audytorium stało się miejscem kilku istotnych międzynarodowych spotkań. Przemawiali w nim m.in. Ronald Reagan, George H.W. Bush, Michaił Gorbaczow, Jan Paweł II oraz XIV Dalajlama.
Od 2008 r. organizacja zarządzająca Finlandia Hall została przekształcona w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością – Finlandia-talo Oy. Cały kapitał zakładowy spółki należy do Miasta Helsinki.
Wynik renowacji historycznego budynku nr 200 przy Piątek Alei, czyli historycznej dominanty Nowego Jorku, w pobliżu Madison Square Park przerósł oczekiwania. Rewitalizacji budynku dała nowy początek przestrzeni publicznej na wewnętrznym atrium budynku. Obecnie nowy dziedziniec prezentuje mocno zaakcentowany kontrast historycznych fasad z nowoczesnym projektem zieleni.
Skomplikowane ukształtowanie terenu jest zwykle dużym wyzwaniem dla architektów. Dodatkowe trudności pojawiają się, gdy miejsce na którym zaplanowano inwestycję, stanowi część prawnie chronionego krajobrazu. Dom jednorodzinny, zaprojektowany przez architektów z Pracowni 111, miał wyróżniać się niebanalną formą, a także idealnie wpisywać się w dziewiczy krajobraz Kaszubskiego Parku Krajobrazowego. Architekci z zadania wywiązali się wzorowo, płynnie spinając ze sobą naturę i architekturę, jednocześnie nie rezygnując z mocnych akcentów i jasnych przestrzeni, tak charakterystycznych dla nowoczesnego budownictwa.
Firma Garvest Real Estate już za kilka miesięcy rozpocznie budowę nowego zespołu biurowców na warszawskim Służewcu. Po głośnych i bardzo pozytywnie przyjętych inwestycjach dewelopera w Poznaniu: Biurowcu Pixel i Bałtyk poprzeczka była ustawiona wysoko. Wydaje się, że zaangażowanie przez Garvest studia JEMS Architekci pozwoliło spełnić oczekiwania warszawiaków.
Projektowanie zakrojone na tak zwanych „wykluczonych” i środowiska znajdujące się w sytuacjach ekstremalnych przeżywa od kilku miesięcy prawdziwy boom. Wydaje się, że nagroda Pritzkera dla Shigeru Bana ostatecznie przypieczętowała wieloletnią kampanię rewaluacji architektury społecznie zaangażowanej. Wejście „designu dla bezdomnych” na salony to jednak nie tylko wydarzenia o randze symbolicznej, ale przede wszystkim szereg nowych, bardzo ciekawych projektów. Część z nich, jak Cardborigami ze Stanów, czy francuskie A-Kamp47 zaskakują śmiałą, ale przy tym skrajnie funkcjonalną formą artystyczną. Inne, jak Apparatus X: Sustainable Disaster Relief Vehicle, wydają się z kolei realizacjami fundamentalnych potrzeb i trudno je rozpatrywać w kontekście innym niż szeroko rozumiany humanizm.
Komentarze
Architectu moderuje komentarze do ułatwiania świadomej, merytorycznej, cywilnej rozmowy. Obraźliwe, bluźniercze, autopromocyjne, wprowadzające w błąd, niespójne lub
nietypowe komentarze zostaną odrzucone. Moderatorzy pracują w godzinach pracy i akceptują tylko komentarze napisane w języku polskim.
comments powered by Disqus
Newsletter Architectu
Otrzymuj informację o nowych wpisach, produktach, wywiadach.
Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce lub konfiguracji usługi.
Komentarze
Architectu moderuje komentarze do ułatwiania świadomej, merytorycznej, cywilnej rozmowy. Obraźliwe, bluźniercze, autopromocyjne, wprowadzające w błąd, niespójne lub nietypowe komentarze zostaną odrzucone. Moderatorzy pracują w godzinach pracy i akceptują tylko komentarze napisane w języku polskim.